شب‌ادراری کودکان را چگونه درمان کنیم

شب‌ادراری

شب‌ادراری یا شب‌میزی زمانی گفته می شود ، شخص به طور غیرارادی در هنگام خواب ادرار می‌کند در صورتی که در سنی که معمولاً هم سن و سالان بیمار می‌توانند خود را کنترل کنند . اگر از ابتدای تولد هنوز کودک در شب ادرار می‌کند به این حالت شب ادراری اولیه (PNE) می‌گویند.

اگر کودک شب ادراری نداشته و بعداً دچار آن شده به آن شب ادراری ثانویه (SNE) گویند. بیشتر دختران تا سن ۶ سالگی و بیشتر پسران تا سن ۷ سالگی از این حالت خارج می‌شوند. تا سن ۱۰ سالگی نزدیک به ۹۵٪ از کودکان بهبود می‌یابند. میان ۰٬۵٪ تا ۲٬۳٪ از بزرگسالان دارای شب ادراری دارند .
شب ادراری معمولاً در بچه های زیر چهار سال امری طبیعی است ولی بخصوص اگر تا سن مدرسه قطع نشود بعنوان بیماری تلقی میشود.
شب ادراری در پسربچه ها به میزان دو برابر دختربچه ها دیده می شود

عوامل ایجاد کننده شب ادراری در کودکان

اضطراب و استرس روحی بچه نیز در ایجاد شب ادرای دخیل است
گاهی شب ادراری به دلیل خواب سنگین ،در خواب ایمپالسهای ارسالی از مثانه به مراکز مغزی که پر شدن مثانه و نیاز به تخلیه را گزارش می کنند ،موجب بیدار شدن بچه نشده و در نتیجه در رختخواب ادرار می کند و علت شیوع بیشتر شب ادراری در بچه های شلوغ و پر تحرک و بچه های بیش فعال که طی روز خیلی فعالیت کرده و در شب به خوابهای عمیق می روند همین اختلال در بیدار شدن است.

 

راه های درمان شب ادراری کودکان

1 - مراجعه به متخصص ارولوژی برای انجام معاینات جسمی و انجام آزمایش های پزشکی ( انگل، کلیه، اسفنکترها، مثانه، اوره و... )
2 - مراجعه به روان پزشک کودک برای دارو درمانی.
3 - استفاده از تشک زنگدار برای بیدار شدن کودک هنگام تخلیه و شرطی شدن. (این تشک ها را می توانید از داروخانه تهیه کنید)
4 - خورانیدن مایعات زیاد مثل آب، چای، آب میوه، دوغ و... به کودک طی روز برای افزایش حجم مثانه.
5 - فاصله بین مراحل تخلیه: کودک نباید با فاصله کوتاهی پس از مصرف مایعات تخلیه کند و این زمان باید به مرور افزایش یابد .
6 -رعایت رژیم غذایی خاص: کودک نباید از مواد تحریک کننده مثل ادویه جات، فلفل، سرکه، نوشیدنی های گاز دار و افزودنی های خوراکی به مقدار زیاد استفاده کند .
7 - آموزش آداب توالت: در این زمینه پشتکار و حوصله والدین شرط اول است و باید با روش های شکل دهی رفتار و حساسیت زدایی منظم همراه با تشویق و تقویت این آموزش ها داده شود. تغییر محیط و فضای توالت برای کاهش استرس کودکانی که از رفتن به دستشویی امتناع می کند توصیه می شود در این ارتباط استفاده از تکنیک های تشویقی ضروری است.

 

توصیه به والدین کودکان

سعی کنید مشکل کودک را به رویش نیاورید و به او اطمینان دهید که مشکلش قابل درمان است.
 از تنبیه کودک و به کار بردن روش های سخت گیرانه جدا خودداری کنید.
کاهش و یا مصرف نکردن مایعات پس از ساعت هفت عصر توصیه می شود. برای این منظور بهتر است که شام کودک بدون نمک باشد.
تخلیه ادرار قبل از خواب لازم می باشد و سعی شود در ساعت مشخصی از شب که کودک خواب است او را بیدار کنید که دستشویی برود و ابن کار باعث شرطی شدن کودک به مرور زمان می شود و خود به خود در ان ساعت ها بیدار می شود و به دستشویی می رود .
استفاده از قرص های روغن ماهی (امگا 3) و مصرف زعفران توصیه می شود .